W Webanywhere chyba lubią Orwella, bo tam wszyscy są sobie równi, ale niektórzy są równiejsi od innych. Dostrzeżesz to maksymalnie po miesiącu pracy tam.
Pracowałam na stanowisku Content Publishera w dziale Education przez niepełne trzy miesiące. Taski łatwe, niewymagające. Jakość pracy nie ma znaczenia, liczy się szybkość. Klienci otrzymują strony internetowe wyglądające i działające, jakby je ktoś wyciągnął z końcówki minionego wieku - teraz jest to przynajmniej jasne, bo możesz sobie wejść na nową stronę School Jotter i zobaczyć portfolio. Kiedy ja się rekrutowałam to wiedziałam tylko, że firma obsługuje tysiące szkół w UK - miałam inne wyobrażenie odnośnie jakości realizacji. Webanywhere musi mieć wybitnych marketingowców, skoro szkoły decydują się na współpracę.
W Webanywhere nauczyłam się korzystać z Jiry i razem z poznaniem cudownych dziewczyn i świetnego kolesia z CP kwalifikuję to do plusów pracy w tej firmie. Nad minusami się nie będę rozwodzić, bo przecież jest tu jakiś limit znaków.
Ale to akurat muszę wypomnieć: jeśli ktoś obiecuje w ogłoszeniu rekrutacyjnym, że kandydat po zatrudnieniu zostanie kompleksowo przeszkolony, a nie zostaje, bo nikt nie ma czasu się tym zająć, i po zrobieniu raczej średnio istotnych błędów wynikających z niezrozumienia działania systemu ten kandytat, a raczej już pracownik, otrzymuje wypowiedzenie ze skutkiem natychmiastowym - coś jest bardzo, bardzo, bardzo nie tak.
Bezpośrednią przyczyną mojego z kolei wypowiedzenia umowy było, jak napisałam w e-mailu do kadr, trzykrotne naruszenie moich dóbr osobistych przez pracowników firmy Webanywhere. Chłopak z front-endu przejawia niepokojące skłonności do nadużywania klawisza PrtScn, w efekcie czego Pani Dyrektor może być na bieżąco z absolutnie nie dotyczącą jej korespondencją z Google Chat, czym z resztą Pani Dyrektor ani myśli cieszyć się samodzielnie, podaje screenshoty dalej z odpowiednim komentarzem.
Pamiętajcie, prawo polskie i europejskie stanowi jednoznacznie - tajemnica korespondencji jest bezwzględna, a jej nierespektowanie niesie ze sobą konsekwencje. To znaczy w Webanywhere akurat nie niesie - o sprawie rozpowszechniania prywatnej korespondencji wiedzą pracownicy HR zarówno polskiej jak i brytyjskiej części, niestety Chłopak z front-endu ani Pani Dyrektor nie zostali zdyscyplinowani, jak w takich sytuacjach dzieje się w normalnie funkcjonujących firmach. Po prostu zostało to odłożone na półkę: “do przemilczenia i zapomnienia”. Szkoda, bo u mnie leży na: “niesmak dożywotni”.
Dopisek dla ciekawskich - te wiadomości, które Chłopak z front-endu rozpowszechnił, to żadne treści skandalizujące. Kiedyś do mnie napisał, żeby zrobić przeszpiegi, z jakiegoż to powodu nie uczestniczę w porannych meetingach, wyjaśniłam mu, że podobnie jak dwie inne dziewczyny z contentu jestem z nich zwolniona z inicjatywy Team Leaderki i przy okazji, skoro już się odezwał, napisałam, że czuję się źle kiedy czytam jego komentarze do mnie w Jirze i mam wrażenie, że ze mnie w nich ironizuje. Wyciął to zdanie i wysłał Pani Dyrektor. A Pani Dyrektor podała dalej z komentarzem, że jestem trouble maker. Innym razem ponoć ktoś inny zapytał Chłopaka z front-endu, czy mógłby wziąć udział w spotkaniu z klientem, na co odpowiedział, że to nie należy do jego obowiązków - zrobił screena wiadomości od tej osoby i złożył uprzejmy donos do Pani Dyrektor. Nie chcę pracować z takimi ludźmi. Nie chcę pracować dla takich ludzi. Nie chcę pracować na takich ludzi (Pani Dyrektor to przecież żona szefa).
Możliwości na rynku pracy są dziś takie, że możesz pracować anywhere. To nie musi być Webanywhere. I pewnie lepiej dla Ciebie, żeby to nie było Webanywhere. Szukaj etycznego, przyjaznego i rozwojowego miejsca. Powodzenia!
pokaż więcej...